Ocalić od zapomnienia - Franciszek Graczkowski
Data publikacji 18.09.2015
Franciszek Graczkowski, syn Jana i Marzeny z domu Schulz, urodził się 14 stycznia 1908 r. w Szwederowie – ówczesnej małej podbydgoskiej miejscowości rolniczej, która 1 kwietnia 1920 r. weszła w administracyjny obręb miasta. W dniu 19 stycznia 1908 r. został ochrzczony w kościele pw. Św. Marcina i Mikołaja - dzisiejszej Katedrze Bydgoskiej. Uczęszczał do szkoły katolickiej o silnych polskich tradycjach patriotycznych. Nauczycielem był tam m.in. Franciszek Grot, patriota i autor pamiętnika „Moje Szwederowo. Dziennik 1939-1945”.
Franciszek Graczkowski kontynuował rodzinne tradycje i podobnie jak jego ojciec Jan został policjantem. Służył w policji od 1932 r. w stopniu posterunkowego w charakterze kierującego ruchem miejskim. W 1935 r. ożenił się z Józefą Schifferową w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa na Placu Piastowskim. Po przeprowadzce do Wielunia koło Łodzi nadal pełnił służbę w Policji Państwowej do czasu wybuchu II wojny światowej w 1939 r. Po wkroczeniu na teren Polski oddziałów rosyjskich, 17 września 1939 r., polscy oficerowie oraz podoficerowie Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza, Straży Więziennej, żołnierze Żandarmerii Wojskowej i inni więźniowie zostali w różnych okolicznościach rozbrojeni i zatrzymani przez Armię Czerwoną jako jeńcy wojenni i osadzeni w obozie w Ostaszkowie.
Posterunkowy Franciszek Graczkowski został zamordowany, podobnie jak jego 6300 współtowarzyszy niedoli, strzałem w tył głowy w Twerze w 1940 r. Pomordowanych pogrzebano w zbiorowych mogiłach w miejscowości Miednoje. W 2007 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński awansował posterunkowego Franciszka Graczkowskiego do stopnia aspiranta Policji Państwowej.
Franciszek Graczkowski kontynuował rodzinne tradycje i podobnie jak jego ojciec Jan został policjantem. Służył w policji od 1932 r. w stopniu posterunkowego w charakterze kierującego ruchem miejskim. W 1935 r. ożenił się z Józefą Schifferową w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa na Placu Piastowskim. Po przeprowadzce do Wielunia koło Łodzi nadal pełnił służbę w Policji Państwowej do czasu wybuchu II wojny światowej w 1939 r. Po wkroczeniu na teren Polski oddziałów rosyjskich, 17 września 1939 r., polscy oficerowie oraz podoficerowie Policji Państwowej, Korpusu Ochrony Pogranicza, Straży Więziennej, żołnierze Żandarmerii Wojskowej i inni więźniowie zostali w różnych okolicznościach rozbrojeni i zatrzymani przez Armię Czerwoną jako jeńcy wojenni i osadzeni w obozie w Ostaszkowie.
Posterunkowy Franciszek Graczkowski został zamordowany, podobnie jak jego 6300 współtowarzyszy niedoli, strzałem w tył głowy w Twerze w 1940 r. Pomordowanych pogrzebano w zbiorowych mogiłach w miejscowości Miednoje. W 2007 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński awansował posterunkowego Franciszka Graczkowskiego do stopnia aspiranta Policji Państwowej.
Autor: Małgorzata Dobrosielska
Publikacja: Piotr Pawlaczyk