„Odpowiedzialność prawna nieletnich” Napis „Odpowiedzialność prawna nieletnich” otoczony kadrami z przedstawicielami instytucji i wychowankami występującymi w filmie. kom. Adam Kumkowski Wydział Prewencji Komenda Wojewódzka Policji w Bydgoszczy Odpowiedzialność prawna nieletnich opisana jest w ustawie z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich. Ustawa ma na celu dążenie do przeciwdziałania demoralizacji i przestępczości nieletnich oraz stworzenia warunków powrotu do normalnego życia nieletnim. Dotyczy ona osób, które nie ukończyły 18 lat w przypadku zapobiegania i zwalczania demoralizacji oraz młodych ludzi w wieku od 13 do 17 lat, którzy popełnili czyn karalny. Środki wychowawcze i poprawcze orzeczone w stosunku do tych osób mogą być stosowane do ukończenia 21 roku życia. Przykładem zachowań nieletnich które mogą świadczyć o demoralizacji są między innymi: naruszenie zasad współżycia społecznego, popełnienie czynu zabronionego, systematyczne uchylanie się od obowiązku szkolnego lub kształcenia zawodowego, palenie papierosów, używanie alkoholu lub używanie innych substancji w celu wprowadzenia się w stan odurzenia. Natomiast czyny karalne to przestępstwa lub przestępstwa skarbowe, a także wykroczenia określone w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich. Zobaczymy zatem, jak przebiegają poszczególne etapy wynikające z odpowiedzialności prawnej nieletnich. Audiodeskrypcja Policjant w umundurowaniu służbowym wypowiadający się na tle baneru Komendy Wojewódzkiej Policji w Bydgoszczy w sali konferencyjnej Komendy Wojewódzkiej Policji w Bydgoszczy. Czyny karalne: • art. 278 - kradzież cudzej rzeczy Duże stoisko z zabawkami dla dzieci w miejscowości letniskowej, dziewczyna i chłopiec w wieku ok. 15 lat odwraca uwagę sprzedawcy, w tym czasie dwóch chłopców w wieku ok. 12 lat chowa do plecaka zabawkowe pistolety. Po dokonaniu kradzieży cała czwórka opuszcza stoisko. • art. 282 - wymuszenie rozbójnicze Plac zabaw w miejscowości letniskowej, troje chłopców w wieku ok. 12 lat po krótkiej naradzie odbiera pieniądze i telefon komórkowy grupie dzieci w wieku ok. 10 lat. • art. 288 - uszkodzenie rzeczy Parking, grupa trzech dziewczyn w wieku ok. 14 lat wyrywa z ręki telefon komórkowy dwóm dziewczynkom w wieku ok. 12 lat. Telefon jest kilkukrotnie przerzucany w obrębie napastniczek, następnie celowo rozbijany o kostkę brukową przez jedną z nich. Właścicielka telefonu podnosi roztrzaskane urządzenie z ziemi. • art. 280 - rozbój, kradzież rozbójnicza, Leśna ścieżka w obrębie miejscowości letniskowej. Chłopiec w wieku ok. 14 lat idzie ścieżką i jest zaatakowany przez dwóch chłopców w wieku ok. 15 lat. Jeden z napastników przytrzymuje ofiarę, drugi opróżnia jego kieszenie znajdując kilka banknotów. Napastnicy przewracają ofiarę i uciekają. Poszkodowany rusza za nimi w pościg. • art. 157 - uszczerbek na zdrowiu Ławka przy plaży w letniskowej miejscowości. Dwie dziewczyny w wieku ok. 14 lat idą chodnikiem. Jedna z nich uderza w twarz pięścią dziewczynę siedzącą na ławce, która spoglądała na ich przejście. Napastniczki uciekają. Poszkodowana trzyma się za nos. • art. 158 - udział w bójce lub pobiciu Chłopiec w wieku ok. 14 lat, któremu wcześniej odebrano przemocą pieniądze, atakuje chłopca w wieku ok. 15 lat. Powala go na ziemię i razem z dwoma dziewczynami ok. 15 lat zaczynają go bić. Na pomoc zaatakowanemu rusza dwóch chłopców w wieku 15 i 12 lat. Rozpoczyna się bójka między dwoma stronami konfliktu. asp.szt. Tomasz Trybuszewski Wydział Prewencji Komenda Wojewódzka Policji w Bydgoszczy W przypadku zgłoszenia bądź ujawnienia faktu popełnienia czynu karalnego lub wykazywania przejawów demoralizacji przez nieletniego, policja, zgodnie z ustawą o postępowaniu w sprawach nieletnich, zbiera i utrwala dowody czynów karalnych oraz przejawów demoralizacji. Policja również wykonuje czynności, które określi jej sąd rodzinny. Jedną z czynności wykonywanych przez policję jest przesłuchanie nieletniego. Odbywa się ono w obecności rodziców albo opiekuna lub obrońcy nieletniego. Policja może również, jeżeli jest to konieczne ze względu na okoliczności sprawy, zatrzymać, a następnie umieścić nieletniego w policyjnej izbie dziecka. Zatrzymanego nieletniego informuje się natychmiast o przyczynach zatrzymania oraz przysługujących mu prawach. Zwolnienie i przekazanie nieletniego rodzicom albo opiekunowi następuje między innymi w przypadku: w momencie ustania przyczyny zatrzymania, na polecenie sądu rodzinnego lub kiedy w ciągu 48 godzin od chwili zawiadomienia właściwego sądu rodzinnego o zatrzymaniu nieletniego nie ogłoszono nieletniemu postanowienia o umieszczeniu w placówce. Po wykonaniu wszystkich czynności sprawę przekazuje się niezwłocznie sądowi rodzinnemu. Audiodeskrypcja Policjant w umundurowaniu służbowym występujący na tle banneru Komendy Wojewódzkiej Policji w Bydgoszczy w sali konferencyjnej Komendy Wojewódzkiej Policji w Bydgoszczy. W trakcie wypowiedzi pokazane są urywki z funkcjonowania komisariatu, służba dyżurna, przygotowanie do służby, ładowanie magazynka, umieszczanie pałki policyjnej w uchwycie, przy pasie, ekran monitoringu, sportowe buty osoby w pomieszczeniu zatrzymań, wypełnianie protokołu zatrzymań nieletniego. Następnie pokazane są puste pomieszczenia izby dziecka, dyżurka z monitoringiem, pokój dzienny z ławkami i telewizorem zabezpieczonym płytą pleksi, pokoje sypialne, korytarz z drzwiami z zamkami i wizjerami, zabezpieczone przed ucieczką małe boisko do koszykówki. dr Alicja Ornowska Sędzia Sadu Rejonowego w Bydgoszczy Audiodeskrypcja Wypowiedź, sędzia w todze siedząca za biurkiem w sali rozpraw. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny nawiązujące do treści wypowiedzi. W tle ujęcia z budynku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu, korytarze, schody. Ujęcie budynku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy. Opiekun prowadzi chłopca w wieku ok. 12 lat do budynku sądu, chłopiec jest z tornistrem, są poddawani kontroli przy wejściu, bagaż jest prześwietlany, mężczyzna jest sprawdzany przez ochroniarza ręcznym wykrywaczem metalu, opiekun i chłopiec siedzą na ławce, opiekun coś spokojnie tłumaczy chłopcu. Ujęcia budynku od wewnątrz, schody, korytarze, plakaty profilaktyczne o przemocy w rodzinie, sala rozpraw, łańcuch sędziowski z orłem leżący na stole. Tak jak prawa dzieci mają również obowiązki, a dorośli, rodzice, szkoła i społeczeństwo mają instrumenty które mają zapewnić, by obowiązki te były wykonywane. Wychowywanie polega na uczeniu odpowiedzialności za podejmowane czyny. Odpowiedzialność to również gotowość ponoszenia konsekwencji za czyny negatywne, tym bardziej że osoby nieletnie dopuszczają się czasami takich zachowań, za które no nie jest wystarczającą reakcją, również zabranie przez rodzica komórki na tydzień. Arystoteles powiedział że kara jest rodzajem lekarstwa i może bardziej przydałoby się tutaj porównanie do szczepionki, ponieważ środki stosowane względem nieletnich mają służyć temu, żeby uodpornili się oni na pokusy konfliktu z prawem. W postępowaniach w sprawach nieletnich stosowane są środki wychowawcze, a nie kary kryminalne, albowiem ich celem jest cel wychowawczy. Mają bowiem motywować nieletnich do poprawy zachowania. Mają służyć jako komunikat dla nieletniego, że nie warto wchodzić na ścieżkę konfliktu z prawem no i odpowiednio skorygować swoje zachowanie. Mają pomóc nieletniemu w refleksji nad swoim zachowaniem i dają przekaz, że nie mm co liczyć na to, że negatywne zachowanie będzie akceptowane. Skala ciężkości zastosowanych środków wychowawczych jest znaczna, niektóre z nich mogą być dla osób względem których są stosowane bardzo dotkliwe. Sąd może zobowiązać nieletniego do określonych zachowań. Gdy zachowanie nieletniego jest jednorazowe, nieletni wyraża skruchę, jest wysokie prawdopodobieństwo, że podobnych czynów się już nie dopuści, może być wystarczające upomnienie. Jeżeli chodzi o spektrum zobowiązań jest ono znaczne; gdy nieletni namalował graffiti na murze może być zobligowany do naprawienia szkody, gdy dokonał kradzieży sklepowej może musieć wykonać prace społeczno-użyteczne. Częste jest zobowiązanie do podjęcia terapii psychologicznej. To ma miejsce w szczególności wówczas, kiedy tłem problemów nieletniego jest np.: bunt nastoletni, problemy rówieśnicze, problemy rodzinne. Taka terapia może również pomóc w przypadku, gdy nieletni uchyla się od podejmowania obowiązku szkolnego. Zobowiązanie do powstrzymywania się od przebywania w określonych środowiskach ma istotne znaczenie w szczególności w tych przypadkach, w których nieletni należą do nieformalnych grup. Zobowiązanie do zaniechania używania alkoholu czy innego środka odurzającego może być stosowane wtedy, kiedy nieletni popełnił czyn karalny pod wpływem alkoholu lub tegoż środka, ale również w każdym przypadku, gdy stwierdzone zostanie uzależnienie od tych że środków. Specyficznym środkiem wychowawczym jest nadzór odpowiedzialny rodziców. Prawdą jest, że nieletni są zawsze zobowiązani do posłuszeństwa względem rodziców, gdy sprawują oni władzę rodzicielską, a rodzice zawsze sprawują nad nimi nadzór, tym niemniej nadzór odpowiedzialny jest w tym zakresie specyficzny, że polega na konieczności składania przez rodziców sprawozdań z postępów wychowawczych nad nieletnim, w tym też z uzyskiwanych postępów szkolnych. Jest on możliwy do zastosowania tylko wówczas, kiedy nieletni uznaje autorytet rodziców, jest w stanie podporządkować się ich poleceniom oraz stosowanym metodom dyscyplinującym. Rzadziej stosowanym w tym zakresie środkiem jest nadzór organizacji młodzieżowej, innej organizacji społecznej, zakładu pracy czy osoby godnej zaufania; następuje to wówczas, kiedy osoby te udzielają poręczenia za nieletniego. Sąd wówczas w takich przypadkach ustala, kto z danej organizacji lub zakładu pracy sprawuje nadzór. W sytuacji gdy nieletni posiada niedozwolone substancje, przedmioty niebezpieczne trzeba orzec ich przepadek i to oznacza, że narzędzia lub te przedmioty, które są objęte przepadkiem przejdą na własność skarbu państwa z momentem uprawomocnienia się orzeczenia. Możliwe jest też orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów, co ma na celu zapobieganie popełnianiu tego typu przestępstw przez nieletnich w przyszłości. Częstym środkiem wychowawczym jest nadzór kuratora sądowego. Jacek Wojda Zastępca Kuratora Okręgowego Sąd Okręgowy w Bydgoszczy Kurator rodzinny opiera się w tym przypadku o dwie ustawy: ustawę o kuratorach rodzinnych oraz ustawę o postępowaniu wobec nieletnich. Jako, że teraz zajmujemy się nieletnimi, to w tym momencie ta ustawa jest najważniejsza. Nadzór kuratora trwa do 21 roku życia, maksymalnie może trwać krócej, ale tak naprawdę to zależy od dwóch stron, przede wszystkim od Waszego zachowania, druga rzecz od opinii kuratora sądowego czy to Wasze zachowanie uległo poprawie czy też nie. Jeżeli zachowanie nie uległo poprawie w trakcie nadzoru, to kurator może złożyć wniosek o zastosowanie innego środka wychowawczego, już poważniejszego. Nadzór kuratora polega na tym że kurator przychodzi do Was czyli do waszego miejsca zamieszkania oraz kontaktuje się z najbliższym środowiskiem szkołą, rodziną, otoczeniem. Może Wam się wydawać że kurator nic nie wie, bo tylko z Wami rozmawia i tyle, ale tak naprawdę my kuratorzy znamy całe Wasze środowisko i kolegów często, Waszych, o których nawet nie wiecie, że wobec nich są stosowane jakieś środki wychowawcze. Dzięki temu tak naprawdę mamy prawdziwą wiedzę o tym, co się z Wami dzieje i czy Wasze zachowanie ulega poprawie, czy też nie. Jeszcze raz powiem: jeżeli nie ulega poprawie, to kurator jest nawet zobowiązany złożyć wniosek do sądu rodzinnego o zmianę środka wychowawczego, ale jeżeli ulega poprawie, to nadzór wcale nie musi trwać do 21 roku życia, tylko może się skrócić. Nieletni o swoich obowiązkach dowiaduje się już na samym początku nadzoru, ponieważ jest informowany przez kuratora pisemnie o swoich obowiązkach. Dostaje tę informację do podpisania on oraz jego opiekun prawny. Ta informacja zostaje u nieletniego, więc to nie jest tak, że dajemy kwit do podpisania i go zabieramy i właściwie nic nie wiadomo. Wy macie przed sobą w dalszym ciągu tę informację, jeżeli macie jakieś wątpliwości, to możecie sobie ją przeczytać ponownie. Nieletni objęty nadzorem zobowiązany jest do respektowania decyzji sądu - to jest rzecz najważniejsza, czyli to, co jest w postanowieniu sądowym, to musi być wykonane i od tego nie ma zmiłuj się. Oprócz tego jest zobowiązany do informowania kuratora o wszelkich swoich życiowych zmianach, czyli przeprowadzka, na przykład choroba, zmiana szkoły, wszystko, co by powodowało, że nadzór kuratora z jakiegoś powodu może ulec zmianie. Brak współpracy z kuratorem to najprostsza rzecz: jego unikanie po prostu. To kurator może wezwać osobę nieletnią wraz z rodzicem do sądu na rozmowę. Jeżeli również nikt nie przyjdzie, to jest podstawa do złożenia wniosku o zmianę środka wychowawczego. Trzeba mieć taką świadomość, że nie da się schować przed kuratorem, bo kurator Was znajdzie, bądźmy szczerzy. Unikanie to jest najgorsza, najgłupsza rzecz jaką można zrobić, ponieważ to świadczy o jednym - środek wychowawczy, jaki został zastosowany jest niestety nieskuteczny, a jak jest nieskuteczny, to musimy go zmienić. Może nie my, bo my składamy jako kuratorzy wniosek, ale sąd go zmieni, bo sąd przeczyta wszystkie nasze sprawozdania oraz notatki, no i stwierdzi, że kurator ma rację. Audiodeskrypcja Wypowiedź kuratora siedzącego za biurkiem w biurze. Ubrany jest w marynarkę, w tle baner z napisem „Kurator Okręgowy Sądu Okręgowego w Bydgoszczy”. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny nawiązujące do treści wypowiedzi. Mężczyzna, inny kurator, wchodzi do bloku i dzwoni do mieszkania. Otwiera mu opiekun będący w sądzie z chłopcem. Kurator legitymuje się, po czym zostaje wpuszczony do mieszkania. Kurator wita się z chłopcem, który był w sądzie, siada przy stole, rozpina aktówkę i wyjmuje dokumenty. Kurator rozmawia z chłopcem i opiekunem dziecka, przedstawia im dokumenty, dokumenty podpisuje chłopiec i jego opiekun. Trwa rozmowa. Do pokoju jest zaproszony drugi chłopiec (brat), chwilę rozmawia z kuratorem. Chłopiec pokazuje kuratorowi utrzymany w porządku pokój dziecięcy. Kurator żegna się i wychodzi. dr Alicja Ornowska Sędzia Sadu Rejonowego w Bydgoszczy Audiodeskrypcja Wypowiedź, sędzia w todze siedząca za biurkiem w sali rozpraw. Sąd może skierować nieletniego również do ośrodka kuratorskiego, tudzież do organizacji społecznej czy instytucji zajmującej się pracą z nieletnim o charakterze wychowawczym czy terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim uzgodnieniu powyższego z tą organizacją. Maciej Włoch Zastępca Kuratora Okręgowego Sąd Okręgowy we Włocławku Audiodeskrypcja Wypowiedź kuratora, kurator stoi w świetlicy ośrodka kuratorskiego, w tle plakaty profilaktyczne dotyczące przemocy i dopalaczy, regał z książkami, maskotki. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny nawiązujące do treści wypowiedzi. Ujęcie budynku z zewnątrz, chłopcy wyciągają zeszyty, książki i przybory z tornistrów, odrabiają lekcje, następnie rozkładają grę planszową, następnie grają w tenisa stołowego, piłkarzyki stołowe. Ujęcia siłowni. Ośrodek kuratorski powstał na mocy rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 2001 roku. Jest orzekany postanowieniem sądu, sądu jako ośrodek wychowawczy na podstawie ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich. Działalność ośrodka kuratorskiego to nic innego jak działalność profilaktyczna, działalność opiekuńczo-wychowawcza i działalność resocjalizacyjno-terapeutyczna. Na terenie tego ośrodka młodzież, osoby nieletnie mają dostęp do wychowawcy, do psychologa, socjoterapeuty. Funkcjonuje w zasadzie od poniedziałku do piątku 20 godzin tygodniowo. Zajęcia są urozmaicone, czyli wszystko jest w zasadzie dostosowane do potrzeb nieletnich. Celem działalności ośrodka kuratorskiego jest to, aby przywrócić osobę nieletnią na prawidłowy tor jego dalszego życia. Ważnym elementem jest tutaj odrabianie lekcji, czyli wywiązywanie się z tych podstawowych obowiązków, które ciążą na każdym dziecku, każdej osobie nieletniej, czyli szkoła to jest primo, po pierwsze szkoła, lekcje, zachowanie, funkcjonowanie w środowisku, w środowisku rówieśniczym, środowisku szkolnym, w środowisku rodzinnym. Natomiast dodatkowym elementem, na który sobie osoba nieletnia może zasłużyć i powinna sobie zasłużyć, są różnego rodzaju formy spędzania czasu wolnego i tutaj możemy wspomnieć o wejściach do kina, wyjściach na siłownię, na basen. Jeżeli sąd kieruje osobę nieletnią, osobę nieletnią do ośrodka kuratorskiego to jest obowiązek uczestniczenia w zajęciach. Z każdej tutaj obecności osoby nieletniej kurator, który pracuje, wychowawca sporządza sprawozdanie, w którym opisuje jak funkcjonuje ona na terenie ośrodka, jak funkcjonuje w warunkach wolnościowych, jak funkcjonuje w rodzinie i to jest argumentem do tego, aby na przykład środek wychowawczy uchylić bądź ewentualnie zastosować środek bardziej restrykcyjny, czyli załóżmy bardziej surowy, w tym przypadku załóżmy umieszczenie w młodzieżowym ośrodku wychowawczym. dr Alicja Ornowska Sędzia Sadu Rejonowego w Bydgoszczy Audiodeskrypcja Wypowiedź, sędzia w todze siedząca za biurkiem w sali rozpraw. Nie wszystkie środki wychowawcze bazują jednak na pozostawieniu nieletniego w środowisku domowym i dla nieletnich jest to bardzo bolesne, gdy muszą zostawić dom, znajomych bliskich rodzinę przyjaciół i udać się czasem na drugi koniec kraju do młodzieżowego ośrodka wychowawczego. Piotr Kucharski Dyrektor Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy we Włocławku Audiodeskrypcja Wypowiedź dyrektora placówki, dyrektor siedzi przy biurku. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny nawiązujące do treści wypowiedzi. Ujęcie budynku z zewnątrz, tablice informacyjne, zakratowane okno. Pokój w ośrodku wychowawczym. Plakaty, książki na półkach, pościelone łóżka. Klasa lekcyjna z krzesłami postawionymi na ławkach, na półce puchary, telewizor. Inny pokój z podobnym wystrojem. Korytarz ośrodka, w głębi dwie osoby grają w tenisa stołowego. Inny korytarz, mężczyzna otwiera drzwi do pracowni muzycznej, sala z instrumentami charakterystycznymi dla zespołu rockowego, perkusja, gitary elektryczne, głośniki, dużo kabli. Pracownia plastyczna, duży stół, jedna ściana z bardzo dużym regałem z dużą ilością kartonów. Na drugiej ścianie abstrakcyjny, kolorowy obraz. Zbliżenia na przybory plastyczne, rzeźbę z drzewa typu totem. Kibicowski mural na budynku, piłkarz kopiący piłkę i puchar, napis Włocławek. Młodzieżowy ośrodek wychowawczy jest placówką resocjalizacyjną. W przypadku włocławskiej placówki jest to placówka resocjalizacyjno-rewalidacyjna oznacza to, że jesteśmy przeznaczeni swoim zadaniem, swoim działaniem obejmujemy młodzież między 13 a 18 rokiem życia kierowaną tutaj na podstawie postanowień sądów rodzinnych. Do podstawowych zadań placówki należy zapewnienie możliwości realizacji obowiązku szkolnego. W tym celu mamy 3 szkoły, szkolę podstawową klasy 6, 7 i 8, szkołę branżową pierwszego stopnia to jest dawna zasadnicza szkoła zawodowa. Kształcimy w zawodach stolarz, ślusarz i piekarz. Oprócz tego możemy mówić o module profilaktyczno-wychowawczym, resocjalizacyjnym, a więc to jest to są zadania, które realizujemy po godzinach, po zajęciach lekcyjnych i tutaj są zajęcia o charakterze sportowym, są zajęcia o charakterze terapeutycznym, tu są zajęcia o charakterze artystycznym. Zadaniem naszym jest takie pokierowanie rozwojem chłopców, żeby po wyjściu z ośrodka mieli możliwość zafunkcjonowania sposób akceptowalny społecznie tak, aby bez problemów mogli radzić sobie w życiu w rolach społecznych. Chłopcy najczęściej trafiają do nas ze względu, jako kwalifikacje szeroko rozumiana demoralizacja. Pod tym pojęciem rozumie się zarówno nierealizowanie obowiązku szkolnego, jaki i problemy wychowawcze sprawiane w szkole, problemy wychowawcze sprawiane w domu, czyny karalne czy czyny niedozwolone popełniane przez chłopców w środowisku i właściwie tutaj mamy pełne spektrum. Czemu? Bo i palenie papierosów, i picie alkoholu, i używanie narkotyków lub środków psychoaktywnych, i handel tymi środkami, i rozboje i pobicia, kradzieże. Jeżeli chodzi o przepustki, w przypadku naszej placówki mamy do czynienia tylko z takimi wyjściami zorganizowanymi, to znaczy indywidualnych przepustek do miasta nie dajemy poza wyjątkowymi sytuacjami. Przepustki do domu są tylko na okresy przerwy w nauce szkolnej, ewentualnie jakieś zdarzenia losowe, które miały miejsce w domu i wszystkie są za zgodą sądu. Możliwość komunikowania się z rodzinami chłopcy mają w taki sposób, że rodzice dzwonią do nas wtedy, kiedy jest to potrzebne, kiedy chcą, natomiast telefonów komórkowych chłopcy nie mają, co jest podyktowane w naszym przypadku względami bezpieczeństwa. Wychowankowie placówki przebywają w młodzieżowym ośrodku wychowawczym do 18 roku życia. W szczególnych sytuacjach sąd może przedłużyć ten pobyt i ten pobyt trwa do końca roku szkolnego w roku, kiedy wychowanek kończy 18 lat. Pobyt może być również skrócony kolejnym postanowieniem sądu po ustaniu przesłanek, które zadecydowały o tym, że ten środek został orzeczony. Piotr Wychowanek Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy we Włocławku Audiodeskrypcja Wypowiedź wychowanka odwróconego plecami do kamery. Wychowanek siedzi na środku pokoju na krześle, w tle łóżka, plakat na ścianie, kalendarz, półki. Do młodzieżowego ośrodka wychowawczego trafiłem w 2018 roku 4 grudnia. Zostałem przywieziony przez siostrę opiekuńczą, która teraz jest moim prawnym jakby rodzicem. Mój pierwszy dzień w ośrodku był przerażający. Nie sądziłem, że tak jest w ośrodku. Czułem stres, ponieważ nie znałem nowych chłopaków, pierwszy raz w sumie siedziałem w takim ośrodku, czułem się zagubiony. Do ośrodka wychowawczego trafiłem za niechodzenie do szkoły oraz demoralizację, alkohol, papierosy, niewracanie do domu, kłótnie z siostrą i rodziną. Pobudka jest ogólnie o godzinie 6:30. O godzinie 6:30 wstajemy, ścielimy łóżka, następnie o 7:00 wychodzimy wszyscy na śniadanie. Po śniadaniu są dyżury, czyli sprzątanie wszystkiego. Po dyżurach udajemy się do szkoły. W szkole czas leci szybko w miarę. Uczymy się sprawnie nawet. Po szkole mamy obiad, po obiedzie mamy odrabianki, czyli zadania domowe i takie rzeczy. Następnie mamy około godziny po odrabiankach, mamy godzinę czasu wolnego, czyli kiedy leżymy, możemy sobie porozmawiać, pooglądać telewizję, pograć w warcaby. Następnie o godzinie 17:00 udajemy się na kolację. Po kolacji również zaczynamy od nowa dyżury robić, do godziny 19:00 mamy czas na zrobienie dyżurów oraz wykąpanie się. O godzinie 19:00 zawsze oglądamy „Fakty”, które trwają 30 minut. Następnie po „Faktach” jest mycie zębów, dokończenie dyżurów, o godzinie 20:00 musimy być wszyscy na sypialniach i mamy następnie znowu te pół godziny takie wolne, a o 20:30 już jest taka cisza nocna, gdzie wszyscy idą spać. Dyżury polegają na zamiataniu oraz myciu podłogi, przecieraniu kurzy. Gdybym wiedział, że mam trafić do ośrodka wychowawczego, w co nie uwierzyłem zmieniłbym swoje zachowanie oraz zacząłbym chodzić do szkoły i zmienił swoje relacje z siostrą. Najbardziej brakuje mi wsparcia bliskich, a może nie tyle wsparcia, co może bliskości, no i ogólnie wszystkiego, co było wcześniej. dr Alicja Ornowska Sędzia Sadu Rejonowego w Bydgoszczy Audiodeskrypcja Wypowiedź, sędzia w todze siedząca za biurkiem w sali rozpraw. W przypadków czynów karalnych jest możliwość orzeczenia środka poprawczego. Jest to najsroższe ogniwo w łańcuchu instrumentów prawnych, ponieważ w takim zakładzie poprawczym panują warunki na poły więzienne. Arkadiusz Siuchniński Wychowawca Zakład Poprawczy w Szubinie Audiodeskrypcja Wypowiedź wychowawcy z placówki, wychowawca siedzi przy biurku. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny nawiązujące do treści wypowiedzi. Ciemny korytarz w placówce, kraty, kończące korytarz, kraty na klatce schodowej, ekrany systemu monitoringu, izba przejściowa, kraty w wejściu, łazienka, plastikowy stół z plastikowym krzesłem, łóżko, brak ozdób. Ujęcie pokoju, utrzymanego w porządku, ujęcie okna z kratami, ujęcie kamery monitoringu, plakat, tabliczka z herbem klubu piłkarskiego, kamera monitoringu, napis na ścianie dot. zasad panujących w domu, półka, odtwarzacz mp3, książka, obraz na ścianie, puste korytarze. Obraz z odwróconym do góry nogami napisem home (dom), aneks kuchenny. Wychowanek w wieku ok. 18 lat w stroju roboczym, przegląda plany drewnianej altany, wychowanek obsługuje maszynę stolarską. Zakład poprawczy w Szubinie to placówka resocjalizacyjna o charakterze otwartym. Nie oznacza to bynajmniej, że wychowankowie mogą cały czas korzystać z oferty środowiska i kontaktować się z kim chcą, kiedy chcą i w jaki sposób by sobie tego życzyli. Wychowanek trafiający do naszej placówki jest wystraszony, nie wie co czeka go za tym murem. Po prostu z różnych źródeł czerpał różne informacje i dopiero na miejscu przekona się, jak jest w rzeczywistości. Wychowanek który trafi do placówki przebywa w izbie przejściowej, jest to stosunkowo krótki okres czasu około 10 dni, potem po przeprowadzeniu różnych rozmów, których dokonują pracownicy działu psychopedagogicznego, ustalamy, jakie będą jego dalsze losy. Przydzielony zostanie do konkretnej grupy, trafia do konkretnego wychowawcy, którego rolą jest dalsze prowadzenie jego jak gdyby kariery w naszej placówce. Cała kadra pracująca w zakładzie poprawczym dba tylko i wyłącznie o to, aby wychowanek zaakceptował obowiązujące tu reguły, dostosował się do obowiązujących w placówce zasad, wykonywał polecenia przełożonych, a przede wszystkim stosował wszystkie założenia, które zawarte mamy w regulaminach i w prawach i obowiązkach i innych dokumentach dotyczących każdego wychowanka. W zakładzie funkcjonuje system oceniania, który zapewnia wychowankom progres, jeśli jego zachowanie nie budzi zastrzeżeń. Jeśli wypełnia wszystkie założenia regulaminu, stara się wykonywać polecenia przełożonych, a jego postawa nie budzi zastrzeżeń, zyskuje kolejne stopnie resocjalizacyjne począwszy od pierwszego do szóstego. Stopień pierwszy nie gwarantuje w zasadzie zbyt wiele, nie umożliwia kontaktu, czyli wyjazdu do domu, wiąże się z ograniczeniami w dostępie do internetu, wiąże się z ograniczeniami związanymi z wyjściami poza placówkę. Podstawowa dolegliwość to brak wolności. O tym wychowankowie mówią niemal w każdej rozmowie, tego brakuje im najczęściej, brak kontaktu z domem, z dziewczyną, z najbliższymi. To rzecz, która stanowi dla nich niedogodność, którą trudno im zaakceptować. Osiągnięcie 6 stopnia gwarantuje możliwość wyjazdu do domu co dwa tygodnie, korzystanie z szerokiej oferty placówki udziału we wszystkich zajęciach poza nią, a także daje szansę listu pochwalnego, który kieruje się do sądu. Michał Wychowanek Zakład Poprawczy w Szubinie Audiodeskrypcja Wypowiedź wychowanka odwróconego plecami do kamery. Wychowanek siedzi na dużych drewnianych słupach na środku dużego warsztatu stolarskiego. W tle wejście, drewno i maszyny stolarskie. Do zakładu poprawczego tutaj trafiłem 5 marca, konwojem około godziny17:00 przyjechałem na zakład. Zostałem zatrzymany dzień prędzej, tylko, że noc spędzałem na tak zwanym dołku. Teraz 5 września właśnie mi minęło półtorej roku od kiedy przebywam tu w zakładzie. Trafić trafiłem z tego, że po prostu wchodziłem w miejsca, gdzie nie powinienem chodzić, brałem, co nie moje, a na końcu po prostu uzależnienie - narkotyki. Szary dzień w zakładzie zaczyna się tak, że mam dyżur nakrywającego, czyli więc wstaję 6:45, szybkie przemycie się, ogarnięcie się i schodzę na dół na stołówkę, podając oczywiście do stołu. Później jest szybkie ogarnięcie przed szkołą lub warsztatami, zależy co mamy pierwsze. Później jest apel, na którym każdy się rozdziela, klasy i przychodzimy albo do szkoły, albo na warsztaty, pracujemy lub się uczymy. Później mamy apel popołudniowy, po którym jemy obiad i mamy zajęcia sportowo-rekreacyjne, odrabianki, później zajęcia telewizyjne, klubowe. Na początku brakowało po prostu takich rzeczy na co dzień dostępnych, że tu mam jakby ograniczone ilości paleń, a tak w domu wiadomo człowiek się nie hamował nad sięgnięciem do papierosa czy piwa. Teraz może aż tak tego nie mam, że piwo czy coś, ale po prostu rodzina - przede wszystkim to, że nie ma tego kontaktu, że można porozmawiać twarzą w twarz, tylko są godziny kiedy możemy rozmawiać przez telefony, no to najbardziej rodzinny. kpt. Rafał Grabski Areszt Śledczy w Bydgoszczy Audiodeskrypcja Wypowiedź strażnika więziennego. W trakcie wypowiedzi wyświetlane są sceny z Aresztu Śledczego w Bydgoszczy. Radiowóz policyjny wjeżdża przez bramę aresztu, policjanci wyprowadzają skutego kajdankami mężczyznę, mężczyzna w celi, mężczyzna przeprowadzany przez strażnika więziennego przez plac, ujęcie okien aresztu przesłoniętych kratami, mężczyzna w przydziałowym drelichu pobiera środki czystości, materac i pościel. Mężczyzna układa materac w celi, otwiera zakratowane okno, ogląda celę, mężczyzna jest wypuszczony z celi przez strażnika, strażnik przeprowadza kontrolę osobistą sprawdzając dokładnie, czy mężczyzna nie ukrył pod ubraniem niebezpiecznych przedmiotów, strażnik więziennym z karabinem nadzorujący spacerniak, mężczyzna siada na ławce twarzą do ściany, ukrywa twarz w dłoniach. Ujęcie lektora, strażnika więziennego w mundurze, w tle napis Areszt Śledczy w Bydgoszczy. Z chwilą przekroczenia bramy więzienia rozpoczyna się procedura przyjęcia osoby z wolności. Zgodnie z zapisami kodeksu karnego wykonawczego każda taka osoba ma obowiązek poddać się czynnościom związanym z jej przyjęciem. Będzie również przeprowadzona identyfikacja tej osoby z wykonaniem fotografii włącznie. Od tego momentu od momentu przyjęcia każdy funkcjonariusz służby więziennej staje się przełożonym osadzonego, czyli twoim przełożonym. Od tej chwili każdy twój ruch, przejście po terenie więzienia, wyjście na spacer, powrót ze spaceru, wyjście do wychowawcy będzie dozorowana i kontrolowane. To, kiedy wchodzisz do celi, kiedy z niej wychodzisz, kiedy masz czas na posiłek a kiedy na odpoczynek, będzie regulowane przepisami prawa, których naruszenie skutkować będzie odpowiedzialnością. Od tego momentu to nie ty decydujesz, w jakiej celi przebywasz i z kim. Otrzymasz niezbędne środki higieny oraz przedmioty codziennego użytku, takie same jak inni osadzeni. Tak samo jak innych osadzonych będzie cię obowiązywała pora nocna i pora dzienna. Do twoich obowiązków będzie należało między innymi dbanie o czystość pomieszczeń, w których będziesz przebywał. W więzieniu wszystkie twoje decyzje i wybory będą podlegały ocenie. Będą rodziły konsekwencje, za które poniesiesz odpowiedzialność. Od momentu przyjęcia więzienie stanie się twoim domem, a rodziną współosadzeni. Czy takiego domu chciałeś? Czy o takiej rodzinie zawsze marzyłeś? Zastanów się, zanim będzie za późno.