Badania mechanoskopijne urządzeń zamykających
Data publikacji 18.09.2015
Urządzenia zamykające zabezpieczają pomieszczenia przed dostępem osób niepowołanych. Do grupy tej zaliczamy wkładki bębenkowe, kłódki, zamki zastawkowe itp. Mieszkania zabezpieczamy najczęściej przy pomocy wkładek bębenkowych jedno lub dwustronnych.
Urządzenia zamykające zabezpieczają pomieszczenia przed dostępem osób niepowołanych. Do grupy tej zaliczamy wkładki bębenkowe, kłódki, zamki zastawkowe itp. Mieszkania zabezpieczamy najczęściej przy pomocy wkładek bębenkowych jedno lub dwustronnych.
Podstawowymi elementami mechanizmu blokującego bębenki tego typu wkładek są, popychacze oraz zastawki kołeczkowe. Przykład budowy wkładki bębenkowej jednostronnej pokazano na ryc.1.
Badania urządzeń zamykających mają na celu ustalenie sposobu ich sforsowania. Najprościej mówiąc badanie urządzeń zamykających polega na szukaniu śladów na powierzchniach ich mechanizmów blokujących, świadczących o ingerowaniu przedmiotami (narzędziami) innych aniżeli klucze dla nich właściwe (np. wytrychy, łamaki). Badania te są przeprowadzane przy użyciu mikroskopu stereoskopowego, który umożliwia przestrzenną obserwację śladów.
Sprawcy włamań wykorzystują również inne sposoby pokonywania zabezpieczeń, utrudniających im dostanie się do pomieszczeń. Jedną z metod jest mechaniczne (siłowe) uszkodzenie wkładki bębenkowej dwustronnej poprzez jej złamanie. W takim przypadku należy określić jakim narzędziem dokonano złamania a w przypadku gdy zabezpieczono (wytypowano) narzędzie, stwierdzenie czy do jej uszkodzenia użyto zabezpieczonego narzędzia (badania identyfikacyjne).
Przykład mechanicznego uszkodzenia wkładki bębenkowej dwustronnej poprzez jej złamanie pokazano na ryc. 2 i ryc. 3.
Urządzenia zamykające posiadają różne klasy zabezpieczenia oraz różne klasy odporności na włamania. Certyfikacją urządzeń zamykających zajmuje się Instytut Mechaniki Precyzyjnej.
Opracowanie:
mgr inż. Dariusz Łojek
mgr inż. Arkadiusz Dorau
Podstawowymi elementami mechanizmu blokującego bębenki tego typu wkładek są, popychacze oraz zastawki kołeczkowe. Przykład budowy wkładki bębenkowej jednostronnej pokazano na ryc.1.
Badania urządzeń zamykających mają na celu ustalenie sposobu ich sforsowania. Najprościej mówiąc badanie urządzeń zamykających polega na szukaniu śladów na powierzchniach ich mechanizmów blokujących, świadczących o ingerowaniu przedmiotami (narzędziami) innych aniżeli klucze dla nich właściwe (np. wytrychy, łamaki). Badania te są przeprowadzane przy użyciu mikroskopu stereoskopowego, który umożliwia przestrzenną obserwację śladów.
Sprawcy włamań wykorzystują również inne sposoby pokonywania zabezpieczeń, utrudniających im dostanie się do pomieszczeń. Jedną z metod jest mechaniczne (siłowe) uszkodzenie wkładki bębenkowej dwustronnej poprzez jej złamanie. W takim przypadku należy określić jakim narzędziem dokonano złamania a w przypadku gdy zabezpieczono (wytypowano) narzędzie, stwierdzenie czy do jej uszkodzenia użyto zabezpieczonego narzędzia (badania identyfikacyjne).
Przykład mechanicznego uszkodzenia wkładki bębenkowej dwustronnej poprzez jej złamanie pokazano na ryc. 2 i ryc. 3.
Urządzenia zamykające posiadają różne klasy zabezpieczenia oraz różne klasy odporności na włamania. Certyfikacją urządzeń zamykających zajmuje się Instytut Mechaniki Precyzyjnej.
Opracowanie:
mgr inż. Dariusz Łojek
mgr inż. Arkadiusz Dorau
Autor:
Publikacja: