Bezdomność – problem, który może dotknąć każdego
Warto wiedzieć co zrobić gdy zauważymy potrzebującego pomocy-bezdomnego. Spotykamy takie osoby szukające schronienia na dworcach, klatkach schodowych, piwnicach, itp.
Bezdomnymi zostają z różnych powodów. Większość jednak to osoby, które straciły pracę, popadły w długi albo nie potrafiły rozwiązać rodzinnych konfliktów. To ludzie, którzy stracili kontrolę nad własnym życiem. Wielu bezdomnych to osoby chore. Często uzależnione od alkoholu czy narkotyków. Jednak bez względu na wszystko szczególnie w sezonie jesienno-zimowym potrzebują pomocy.
Jak im pomóc? …
Czasami wystarczy tylko powiedzieć, że znajdą pomoc w schronisku, hostelu lub noclegowni. Placówki te pomagają wyjść z bezdomności. Oferują pomoc w uzyskaniu prawa do pewnych świadczeń, wsparcia finansowego z różnych źródeł, porad prawnych.
Kierowani wstydem lub z „własnego wybory” nie wszyscy decydują się skorzystać z naszych rad lub pomocy. Warto jednak spróbować. Nie przechodźmy obojętnie obok potrzebujących.
Gdy zauważymy bezdomnego żyjącego w naszym najbliższym otoczeniu należy powiadomić Ośrodek Pomocy Społecznej, Policję lub Straż Miejską. Urzędnicy lub funkcjonariusze przekażą mu informacje o możliwości skorzystania z noclegowni i wskażą miejsca gdzie będzie mógł zjeść darmowy ciepły posiłek.
Należy pamiętać, że wychłodzenie organizmu to stan, w którym temperatura ciała nie przekracza granicy 36 st. C. Im niższa jest temperatura ciała, tym poważniejsze jest zagrożenie życia. Wrażliwość na niskie temperatury uzależniona jest od wielu czynników. Do wychłodzenia może dojść na skutek np. :
- niedostosowanego ubioru do warunków atmosferycznych,
- niedożywienia,
- nadmiernego spożycia alkoholu, który rozszerza naczynia krwionośne, powodując szybką utratę ciepła przez organizm,
- przedawkowania leków uspokajających,
- przebywania przez dłuższy czas na mrozie w nieruchomej pozycji.
Warto wiedzieć, że objawy wychłodzenia organizmu są zależne od stopnia jego wychłodzenia:
Temperatura ciała w granicach 34-36 stopni C :
- dreszcze,
- uczucie marznięcia,
- zimne, osłabione kończyny,
- dezorientacja,
- zawroty głowy.
Temperatura ciała w granicach 30-34 stopni C :
- zmniejszona reakcja na dotyk,
- ból z zimna,
- skurcze mięśni,
- apatia, dezorientacja, zaburzenia świadomości.
Temperatura ciała w granicach 28-30 stopni C :
- brak dreszczy,
- sztywność mięśni,
- utrata świadomości,
- problemy z mową i ruchem,
- odmowa przyjęcia pomocy.
Temperatura ciała poniżej 28 stopni C – stan krytyczny:
- utrata świadomości,
- zimna, sino-zielona skóra,
- puls i oddech słabo wyczuwalny lub brak.
Pierwsza pomoc przy wychłodzeniu.
Najważniejsza zasada to stopniowe rozgrzewanie ciała. Jeżeli jest to możliwe najlepiej zdjąć mokre ubranie i okryć osobę czymś ciepłym, najlepiej kocami. Nie należy masować kończyn, ponieważ zimna krew może dostać się do serca i zatrzymać krążenie. Z tego samego powodu osoba wychłodzona nie powinna wykonywać żadnych gwałtownych, niepotrzebnych ruchów. Jeżeli osoba jest przytomna-świadoma można podać ciepły napój (ale nie gorący), który poprawi krążenie i przyspieszy ogrzewanie organizmu.
Jeżeli stan osoby nie poprawia się lub objawy wskazują na wysoki stopień wychłodzenia organizmu, należy bezzwłocznie wezwać lekarza.
Autor: asp. szt. Tomasz Trybuszewski Wydział Prewencji
Publikacja: mł. insp. Monika Chlebicz