Pomóżmy bezdomnym przetrwać zimę!
Data publikacji 09.02.2012
Drastyczne doniesienia dotyczące śmierci osób z powodu wyziębienia organizmu lub zamarznięcia pokazują, jaki wpływ na nasze codzienne życie ma pogoda. Bardzo niskie temperatury, od których odwykliśmy w ciągu ostatnich miesięcy, każdego ...
Drastyczne doniesienia dotyczące śmierci osób z powodu wyziębienia organizmu lub zamarznięcia pokazują, jaki wpływ na nasze codzienne życie ma pogoda. Bardzo niskie temperatury, od których odwykliśmy w ciągu ostatnich miesięcy, każdego dnia w brutalny sposób, przypominają nam o sobie.
Zwłaszcza teraz, gdy są duże mrozy, zwracajmy uwagę na osoby leżące na ulicach, przebywające w klatkach schodowych, śmietnikach, i starych zabudowaniach. To właśnie one mogą potrzebować naszej pomocy. Każda przekazana informacja, może uratować czyjeś życie! Dlatego dzwoniących pod numer 112 lub 997, prosimy o wskazanie miejsca, w którym znajduje się człowiek potrzebujący pomocy.
Bezdomność w Polsce stała się widoczna po roku 1989. Jej przyczyny są bardzo różne, należą do nich m.in.:
Kiedy dzień staje się krótszy, za oknem szaro, wiatr coraz zimniejszy, a „niebo płacze” marzymy o tym, aby nie wychodzić z domu. O czym marzy człowiek, który nie ma domu??? Jego pragnieniem jest kubek ciepłej herbaty, talerz ciepłej zupy. Powiesz: sam tak wybrał, miał dom, rodzinę, pracę… Nie ON, ONA nie wybrali tego bo to ich marzenie. Życie nie zawsze pisze taki scenariusz jaki sobie wymarzymy. Widząc osobę bezdomną nie odwracaj głowy udając, że jej nie widzisz, że ona nie istnieje, że jej najzwyczajniej w świecie nie ma!!!
Jeśli znajdziesz chwilę zadaj sobie pytanie: Jak u mnie z wrażliwością??? Jak u mnie z obojętnością??? Nie przekreślaj tego, który nie ma dzisiaj domu. Pomyśl o tym, który przewrócił się, a ty myślisz, że jest pijany. Może akurat w tym momencie potrzebuje Twojej pomocy. Uczmy dzieci jak reagować na tragedię. Uczmy je także wrażliwości i troski o człowieka, nie tylko tego, który pięknie wygląda i pachnie, ale przede wszystkim tego, który potrzebuje pomocy.
podkom. Joanna Dunisławska
Wydział Komunikacji Społecznej
KWP w Bydgoszczy
Zwłaszcza teraz, gdy są duże mrozy, zwracajmy uwagę na osoby leżące na ulicach, przebywające w klatkach schodowych, śmietnikach, i starych zabudowaniach. To właśnie one mogą potrzebować naszej pomocy. Każda przekazana informacja, może uratować czyjeś życie! Dlatego dzwoniących pod numer 112 lub 997, prosimy o wskazanie miejsca, w którym znajduje się człowiek potrzebujący pomocy.
Bezdomność w Polsce stała się widoczna po roku 1989. Jej przyczyny są bardzo różne, należą do nich m.in.:
- Konflikty rodzinne, trwały rozpad związku małżeńskiego z koniecznością opuszczenia mieszkania;
- Bezrobocie, utrata źródła utrzymania;
- Uzależnienie od alkoholu;
- Choroba psychiczna;
- Brak możliwości powrotu do mieszkania po opuszczeniu Zakładu Karnego;
- Utrata mieszkania z powodu eksmisji za zaległości czynszowe;
- Brak motywacji do podjęcia zatrudnienia;
- Przemoc w rodzinie;
- Opuszczenie Domu Dziecka; Szpitala Psychiatrycznego bez określonego miejsca powrotu;
- Brak tolerancji społecznej dla osób uzależnionych i nosicieli wirusa HIV.
Kiedy dzień staje się krótszy, za oknem szaro, wiatr coraz zimniejszy, a „niebo płacze” marzymy o tym, aby nie wychodzić z domu. O czym marzy człowiek, który nie ma domu??? Jego pragnieniem jest kubek ciepłej herbaty, talerz ciepłej zupy. Powiesz: sam tak wybrał, miał dom, rodzinę, pracę… Nie ON, ONA nie wybrali tego bo to ich marzenie. Życie nie zawsze pisze taki scenariusz jaki sobie wymarzymy. Widząc osobę bezdomną nie odwracaj głowy udając, że jej nie widzisz, że ona nie istnieje, że jej najzwyczajniej w świecie nie ma!!!
Jeśli znajdziesz chwilę zadaj sobie pytanie: Jak u mnie z wrażliwością??? Jak u mnie z obojętnością??? Nie przekreślaj tego, który nie ma dzisiaj domu. Pomyśl o tym, który przewrócił się, a ty myślisz, że jest pijany. Może akurat w tym momencie potrzebuje Twojej pomocy. Uczmy dzieci jak reagować na tragedię. Uczmy je także wrażliwości i troski o człowieka, nie tylko tego, który pięknie wygląda i pachnie, ale przede wszystkim tego, który potrzebuje pomocy.
podkom. Joanna Dunisławska
Wydział Komunikacji Społecznej
KWP w Bydgoszczy
Autor: Rzecznik_KWP
Publikacja: Rzecznik_KWP
